''Dubbel feest! Jarig én 40 jaar in het koksvak!'' - Column Rudolph van Veen

Terwijl ik deze column op mijn laptop typ, zit ik aan onze keukentafel te midden van vrolijk gedrapeerde slingers en ballonnen. In het flessenmandje naast het aanrecht zijn een paar lege champagneflessen eveneens stille getuigen van een uitbundig gevierd feestje. Afgelopen week ben ik 57 geworden, vandaar. Toch is het zo dat ik mijn verjaardag doorgaans relatief ingetogen vier. Eigenlijk vind ik verjaardagen vooral leuk wanneer ik zelf niet het feestvarken ben. Maar dit jaar voelt alles anders.

In 1984 stapte ik met mijn koksdiploma van het Lager Beroeps Onderwijs op zak, met trillende benen, op de trein naar het Zwitserse dorpje Erlenbach, in de buurt van Zürich. Mijn moeder zwaaide mij vanaf het perron uit, terwijl ze tevergeefs d’r best deed haar tranen in bedwang te houden. Ik was 17 en ging een jaar als kok werken in een gerenommeerd hotel met een traditioneel Zwitserse keuken.

Inmiddels heb ik in heel veel verschillende keukens gekookt en dankzij mijn werk de halve wereld mogen zien. Ik heb deelgenomen aan vele wedstrijden met als hoogtepunten het WK koken en de Wereldcup Patisserie als lid van het Nederlands Koks- en Patisserie Team. Als gast-chef mocht ik demo’s verzorgen in o.a. New York, Koeweit, Kaapstad, Ljubljana en Las Vegas. En ik heb in de keuken gestaan tijdens dorpsfeesten, in de gevangenis, bij nonnen, tijdens de overstromingsramp in Servië, op diverse Nederlandse ambassades, de Oscar uitreiking in Hollywood, op televisie, in het theater en zelfs bij Hare Majesteit de Koningin.

Dit jaar vier ik mijn 40-jarig koksjubileum, met beide voeten op de grond, maar ook met mijn hoofd in de wolken! Ik heb van mijn passie m’n beroep kunnen maken, omdat ik in eerste instantie van mijn ouders de kans heb gekregen een beroepsopleiding te mogen volgen. Dankzij die kans heb ik mijn dromen waar kunnen koken. Elke dag opnieuw en inmiddels dus al 40 jaar.

Het mooie van kok zijn vind ik het feit dat er nimmer een ‘definitief moment’ is. Je kunt nooit zeggen: Zo, dat was het. Morgen heeft iedereen gewoon weer trek en word je als kok opnieuw op de proef gesteld. Juist dat maakt koken en bakken voor mij zo interessant en nog altijd een beetje spannend. Wat mij betreft smaakt het naar meer en ben ik na 40 jaar nog lang niet uitgekookt. Zo bereiden we deze week Vlaamse kip met roseval friet en mijn favoriete pasta bolognese bianco; pasta met een witte roomsaus op basis van mascarpone, kalfsgehakt en fijngesneden lichte groenten. Volgende week staan onder andere mijn romige kip met spätzle en spaghetti met rivierkreeftjes op het menu. Heb je deze gerechten al eens geprobeerd? Ik kan ze van harte aanbevelen!

Culinaire groet! Rudolph van Veen